โครงสร้างของก ล้อรถไฟ ประกอบด้วยขอบล้อ ดอกยาง ดุมล้อ ซี่ล้อ และเส้นผ่านศูนย์กลางล้อ โดยแต่ละส่วนจะมีรูปทรงที่มีความสำคัญเฉพาะตัว

เส้นผ่านศูนย์กลางล้อรถไฟ

เส้นผ่านศูนย์กลางของ ล้อรถไฟ มีผลกระทบอย่างมากต่อทั้งตัวล้อและตัวรถทั้งหมดในด้านหนึ่ง เมื่อเส้นผ่านศูนย์กลางล้อเพิ่มขึ้น จุดศูนย์ถ่วงของรถก็จะเพิ่มขึ้น ส่งผลให้สมรรถนะไดนามิกลดลงในทางกลับกัน การเพิ่มเส้นผ่านศูนย์กลางล้อสามารถลดแรงกดสัมผัสระหว่างล้อและราง ลดอัตราการสึกหรอของล้อ เพิ่มความจุความร้อนของล้อ และเพิ่มความสามารถในการทนต่อภาระความร้อนจากการเบรกบนพื้นผิวดอกยาง

ดังนั้นควรกำหนดขนาดของเส้นผ่านศูนย์กลางล้อรางอย่างครอบคลุมโดยพิจารณาจากสถานการณ์เฉพาะของยานพาหนะโดยทั่วไป เมื่อภาระเพลาของยานพาหนะเพิ่มขึ้น เส้นผ่านศูนย์กลางของล้อก็ควรเพิ่มขึ้นเพื่อเพิ่มความจุความร้อนของล้อ และเพิ่มพื้นที่สัมผัสกับราง ซึ่งจะช่วยลดความเสียหายและการสึกหรอของดอกยางนอกจากนี้ ควรให้ความสนใจกับปัญหาซีรีส์มาตรฐานเมื่อเลือกค่าเส้นผ่านศูนย์กลางล้อเพื่ออำนวยความสะดวกในการผลิตและบำรุงรักษาล้อ

ขอบล้อรถไฟ

ความกว้างของขอบล้อรางขึ้นอยู่กับความสามารถในการรับน้ำหนักของรางเป็นหลักเมื่อชุดล้อทำงานบนทางโค้ง ขอบล้อรางด้านนอกจะอยู่ใกล้กับรางมากขึ้น ในขณะที่ขอบล้อด้านในจะอยู่ไกลออกไปความสามารถในการรับน้ำหนักที่เพียงพอบนดอกยางล้อด้านในถือเป็นสิ่งสำคัญเพื่อป้องกันการตกราง

มวลของขอบล้อถือเป็นส่วนสำคัญของมวลโดยรวมของล้อ โดยคุณภาพของขอบล้อจะเป็นตัวกำหนดคุณภาพของล้อเป็นส่วนใหญ่นี่เป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับล้อเหล็กหล่อ ซึ่งมวลเริ่มต้นที่มากขึ้นของขอบล้อจะทำให้ซี่ล้อหนาขึ้น ส่งผลให้มวลล้อเพิ่มขึ้นเมื่อมวลของล้อเพิ่มขึ้น มันจะออกแรงในแนวดิ่งบนรางมากขึ้น ซึ่งส่งผลต่อไดนามิกในแนวตั้ง

ดุมล้อรถไฟ

ที่ ล้อรถไฟและเพลา ถูกประกอบเข้าด้วยกันโดยการแทรกแซงพอดีหน้าที่หลักของดุมล้อคือการยึดล้อเข้ากับเพลาอย่างแน่นหนา และขนาดจะขึ้นอยู่กับแรงขันที่จำเป็นสำหรับความพอดีระหว่างเพลาล้อเป็นหลักความหนาของดุมล้อจะแตกต่างกันไปตามน้ำหนักบรรทุกของเพลาที่แตกต่างกันด้วยการแทรกแซงที่เหมาะสมระหว่างความยาวดุมล้อและเพลา ยิ่งดุมล้อหนาขึ้น มวลของล้อรถไฟก็จะยิ่งมากขึ้น และแรงขันระหว่างเพลาก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

ความหนาที่เหมาะสมของดุมล้อควรเป็น: บางที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้โดยเป็นไปตามข้อกำหนดสำหรับแรงขันเพลา เพื่อลดมวลของ ล้อรถไฟ.

ระยะห่างของหน้าแปลนฮับ

ระยะห่างของหน้าแปลนดุมหมายถึงระยะห่างตามแนวแกนระหว่างด้านในของหน้าแปลนล้อและด้านในของดุมล้อค่านี้สัมพันธ์กับระยะห่างด้านในของคู่ล้อและระยะห่างระหว่างเบาะนั่งสองล้อของเพลาดังนั้นเมื่อเลือกระยะหน้าแปลนดุม ไม่ควรพิจารณาจากมุมมองของล้อเพียงอย่างเดียว แต่ควรพิจารณาให้สัมพันธ์กับระยะห่างด้านในของคู่ล้อและเพลาด้วย

รูปร่างของซี่ล้อรถไฟ

ความแข็งแรงของซี่ล้อส่งผลโดยตรงต่อความปลอดภัยในการใช้งานรถไฟ ดังนั้นซี่ล้อควรมีความแข็งแรงเพียงพอรูปร่างของซี่ล้อมีผลกระทบอย่างมากต่อความแข็งแรงของโครงสร้างและความแข็งของล้อความแข็งในแนวรัศมีที่น้อยลงจะทำให้ล้อมีความยืดหยุ่นมากขึ้น ซึ่งสามารถปรับปรุงสภาวะความเค้นของล้อภายใต้ภาระความร้อนในการเบรก และลดแรงแบบไดนามิกบนล้อและราง

ดังนั้นความแข็งในแนวรัศมีของซี่ล้อจึงควรมีค่าน้อยพอสมควรความแข็งตามแนวแกนของซี่ล้อควรมีขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้มิฉะนั้นล้อจะเกิดการเสียรูปตามแนวแกนอย่างมากการเสียรูปตามแนวแกนมากเกินไปสามารถเปลี่ยนตำแหน่งสัมผัสปกติระหว่างล้อและรางและมุมของหน้าแปลนล้อ ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของยานพาหนะ และเพิ่มความเสี่ยงในการปีนรางรูปทรงซี่ล้อที่ได้รับการออกแบบมาอย่างดีสามารถเพิ่มความแข็งของโครงสร้างของล้อได้อย่างมากโดยไม่ต้องเพิ่มน้ำหนัก ซึ่งช่วยปรับปรุงความแข็งโดยรวมของล้อดังนั้นซี่ล้อจึงเป็นส่วนสำคัญในการออกแบบและเพิ่มประสิทธิภาพโครงสร้างล้อ

โปรไฟล์ด้านนอกของดอกยางล้อ

เมื่อออกแบบโปรไฟล์ด้านนอกของดอกยาง ควรคำนึงถึงความเข้ากันได้กับโปรไฟล์ของหัวรางสถานะการจับคู่โปรไฟล์รางล้อและรางในอุดมคติสามารถลดความเครียดและการสึกหรอจากการสัมผัสได้อย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งมีส่วนช่วยปรับปรุงประสิทธิภาพของรถไฟที่ต้องเข้าโค้งและเพิ่มความเร็ววิกฤติที่ทำให้รถไฟไม่เสถียรได้อย่างมีประสิทธิภาพในขณะเดียวกัน ดอกยางที่ออกแบบใหม่ควรมีลักษณะใกล้เคียงกับรูปร่างหลังการสึกหรอ เพื่อลดปริมาณโลหะที่ถูกเอาออกระหว่างการแก้ไขดอกยาง